τα τελευταία μέλια
έχοντας στην καρδιά αγαθές φιλικές σκέψεις και στον νου τις διενέξεις
από τα χρέη.
έβγαλα τα μελισσάκια βόλτα στην πανέμορφη και πολυποίκιλη Εύβοια
και πάει μήνας τώρα πήρα ωραίο πευκόμελο.
σήμερα γυρνώντας πίσω ρωτώ να κάνω τον τελευταίο τρύγο και να μην τα αφήσω να χειμωνιάσουν με πευκόμελο;
όμως τι να τους δώσω δεν προνόησα να αφήσω ανθόμελα σε κεριά
αφού το ρείκι φαίνεται να μη έδωσε και σχεδόν δεν άνθισε.
αλλά να τα ληστέψω.σκέψεις μάταιες κακές
έτσι δοκιμαστικά τους πήρα ένα κερί γεμάτο μέλι τελευταίο να το φωτογραφίσω
και έφαγα τα δέοντα φιλάκια μέσα στην τσαντήλα τους που έρχεται το κρύο και ο βορρέας
σκέψεις.
ο θάνατος του κηφήνα (εποχ ής)
ο κύκλος της μέλισσας ακριβώς μέσα στον ενιαυτό.
το μικρό αποτύπωμα μας στην φύση.
όταν έχεις λίγο φανητό γλείφεις το πιάτο.
η αρχή της ανακύκλυσης μαζί με την αναγκαία και( εν πολλοίς) χαμένη αίσθηση της αφής και του γλυψίματος που μας συντονίζει παράλληλα στην τροφική αλυσίδα।
οι μέλισσες το πράττουν άψογα।
τροφοσυλλέκτης
συμάζεψα τα ξεραμένα ροφήματα,ζυμαρικά,τραχανά,καρύδια,κυδώνια σύκα
βασιλικό,δάφνη,σέλινο,κέδρο,ρείκι,θυμάρι,μελισσόχορτα,ορχιδέες,
δεντρολίβανα,χαμομήλι,αγριάδες,τσάι βουνίσιο.φτερίνα,κρόκουςπετιμέζι,πρόπολη,τσίπουρα,ξηρούς καρπούς και φρούτα,λαχανικά και άγρια χόρτα,
ενδιαφέρον
Τα χορταρικά τα σέρβιραν με μια σάλτσα φτιαγμένη από λάδι, ξίδι και μέλι.
http://totaverneiontoukrasia.blogspot.com/
να ασχοληθώ με το ρακόμελο το τσίπουρο και το πετιμέζι υπόσχομαι
ευχαριστώ τον φίλο με την συνταγή και επιμένει μερακλίδικα και παραδοσιακά.
http://www।bees।gr/blog/ πολυμήχανος και άψογος
τον άλλο φίλο να βοηθήσει με τα κοφίνια την άνοιξη
http://kokkini-melissa।blogspot.com/ σωστός δυναμικός
τον φίλο, http://giorgosvlassis.blogspot.com/
για τα επιμελώς μελετημένα κόλπα του και τη μέθοδο ένα ολόκληρο τελάρο πάνω από τον γόνο।
αύριο θα ξεκινήσω να κορφολογήσω δενδρολίβανα και να τα φυτέψω ,
εν γένει εχοντας το μυαλό στην δημιουργία φάρμας
( από τους φορμούς για τα τυριά),
προσευχόμενος στον Φοίβο
για τα ποντίκια και τα φίδια
(χθες επεσα πάνω σε ένα τετοια εποχή χαιρετούσε τον ήλιο στο δείλι,καστανό κεραμιδί με βούλες,
στιγμή νόμισα ήταν περυσινό πουκάμισο αλλά ξαφνικά θρόισε και χώθηκε στις πέτρες)
και στην Αθηνά για τις φάκες
από τα αινίγματα. Αν δεν μου πεις τίποτε, λες τ' όνομά μου. μα αν προφέρεις το όνομά μου ω θαύμα! Τότε δεν θα με μαντέψεις. (Η σιωπή
25/11/08
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου